Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Σπεντάμ’, ντ’ έσαριλάευες και -ν- έρρουζαν τα φύλλα σ’; Απ’ έναν-έναν έρχουνταν τη μοθοπώρ’ τα μήνας Ση σπενταμί’ τη ρίζαν κιάν’ έπεσα να κοιμούμαι Τ’ ομμάτι͜α μ’ ντ’ εσπαλίουσαν κι εσέναν εθυμούμ’νε Σπεντάμ’, ση ρίζα σ’ έκλαψα, πολλά δα̤κρόπα -ν- έκχ̌’σα Κάμποσα χρόνι͜α έντανε, εγάπ’ς λαλόπον ’κ’ έκ’σα
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| δα̤κρόπα | (υποκορ.) δάκρυα | ||
| εγάπ’ς | αγάπης | ||
| εθυμούμ’νε | θυμόμουν | ||
| έκ’σα | άκουσα | ||
| έκχ̌’σα | εξέχυσα, έχυσα, εξέβαλα | εκχύνω<ἐγχέω< ἐν + χέω | |
| έντανε | έγιναν | ||
| έρρουζαν | έπεφταν | ||
| έρχουνταν | έρχονται | ||
| έσαριλάευες | ξάνθαινες, κιτρίνιζες (τα φύλλα) | sarılaşmak | |
| εσπαλίουσαν | σφάλιζαν, έκλειναν εντελώς/πολύ καλά | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κιάν’ | και άνω, και εξής, και πέρα | ||
| κοιμούμαι | κοιμάμαι | ||
| λαλόπον | λαλιά, φωνή | ||
| μήνας | (τα) μήνες | ||
| μοθοπώρ’ | φθινόπωρο | ||
| ομμάτι͜α | μάτια | ||
| πολλά | (επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ | ||
| σπεντάμ’ | το δέντρο σφένδαμος ή σφεντάμι | σφένδαμνος | |
| σπενταμί’ | σφενδάμου | σφένδαμνος |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| δα̤κρόπα | (υποκορ.) δάκρυα | ||
| εγάπ’ς | αγάπης | ||
| εθυμούμ’νε | θυμόμουν | ||
| έκ’σα | άκουσα | ||
| έκχ̌’σα | εξέχυσα, έχυσα, εξέβαλα | εκχύνω<ἐγχέω< ἐν + χέω | |
| έντανε | έγιναν | ||
| έρρουζαν | έπεφταν | ||
| έρχουνταν | έρχονται | ||
| έσαριλάευες | ξάνθαινες, κιτρίνιζες (τα φύλλα) | sarılaşmak | |
| εσπαλίουσαν | σφάλιζαν, έκλειναν εντελώς/πολύ καλά | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κιάν’ | και άνω, και εξής, και πέρα | ||
| κοιμούμαι | κοιμάμαι | ||
| λαλόπον | λαλιά, φωνή | ||
| μήνας | (τα) μήνες | ||
| μοθοπώρ’ | φθινόπωρο | ||
| ομμάτι͜α | μάτια | ||
| πολλά | (επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ | ||
| σπεντάμ’ | το δέντρο σφένδαμος ή σφεντάμι | σφένδαμνος | |
| σπενταμί’ | σφενδάμου | σφένδαμνος |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 