Στιχουργοί: Χρήστος Γεωργιάδης
Συνθέτες: Παραδοσιακό
[Και -ν-] Εφέκαμε τ’ οσπίτι͜α μουν, τον τόπον ντ’ εγεννέθαμ’ [Έι! Πουλί μ’, ν’ αηλί εμάς!] [Και] Με τα δάκρυ͜α ας σ’ ομμάτι͜α μουν σ’ άλλον τόπον ευρέθαμ’ [Έι! Πουλί μ’, ν’ αηλί εμάς!] ♫ Να κοιμούμαι ’κ’ επορώ όλ’ τη νύχταν νουνίζω Ασ’ έχασα τ’ αρνί μ’ κιάν’ καίγουμαι και βρουλίζω [Λέγω σε, γιαβρί μ’!] Δάκρυ͜α ’κχ̌ύνω και πονώ και πάντα μοιρολογώ Τη κεντή μ’ πάντα ρωτώ «Να κλαίγω ή να γελώ;» [Λέγω σε, γιαβρί μ’!]
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| ας σ’ | (ας σου) από του, από τότε που/αφότου, (ας σο) από το/τα | ||
| ασ’ | από | ||
| βρουλίζω | αναδίδω φλόγα, φλέγομαι, καίγομαι | brûler | |
| γιαβρί | μωρό, μικρό, παιδί | yavru | |
| εγεννέθαμ’ | γεννηθήκαμε | ||
| επορώ | μπορώ | ||
| ευρέθαμ’ | βρεθήκαμε | ||
| εφέκαμε | αφήσαμε | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| καίγουμαι | καίομαι | ||
| κεντή | (ον.) εαυτός, (γεν./αιτ.) εαυτό | kendi | |
| κιάν’ | και άνω, και εξής, και πέρα | ||
| κοιμούμαι | κοιμάμαι | ||
| ’κχ̌ύνω | εκχύνω, χύνω, εκβάλλω | εκχύνω<ἐγχέω< ἐν + χέω | |
| μουν | μας | ||
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| νουνίζω | σκέφτομαι | ||
| όλ’ | όλοι/α | ||
| ομμάτι͜α | μάτια | ||
| οσπίτι͜α | σπίτια | hospitium<hospes |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| ας σ’ | (ας σου) από του, από τότε που/αφότου, (ας σο) από το/τα | ||
| ασ’ | από | ||
| βρουλίζω | αναδίδω φλόγα, φλέγομαι, καίγομαι | brûler | |
| γιαβρί | μωρό, μικρό, παιδί | yavru | |
| εγεννέθαμ’ | γεννηθήκαμε | ||
| επορώ | μπορώ | ||
| ευρέθαμ’ | βρεθήκαμε | ||
| εφέκαμε | αφήσαμε | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| καίγουμαι | καίομαι | ||
| κεντή | (ον.) εαυτός, (γεν./αιτ.) εαυτό | kendi | |
| κιάν’ | και άνω, και εξής, και πέρα | ||
| κοιμούμαι | κοιμάμαι | ||
| ’κχ̌ύνω | εκχύνω, χύνω, εκβάλλω | εκχύνω<ἐγχέω< ἐν + χέω | |
| μουν | μας | ||
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| νουνίζω | σκέφτομαι | ||
| όλ’ | όλοι/α | ||
| ομμάτι͜α | μάτια | ||
| οσπίτι͜α | σπίτια | hospitium<hospes |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 