Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Ν’ αηλί τη μάναν π’ έχ̌’ παιδίν μακρά σην ξενιτείαν και ’κ’ επορεί να ελέπ’ α̤το ατέ τον χρόνον μίαν Η μάνα κλαίει, μοιρολογά Ποίος θα εγροικά ’τεν; Σο γιάν’ ατ’ς ’κ’ έχ̌’ καν’νάν παιδίν για να παρηγορά ’τεν Η μάνα σιρινεύκεται λύεται η καρδία τ’ς Αροθυμία τρώει ατεν εβγαίν’ και στέκ’ η ψ̌η ατ’ς
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| αροθυμία | νοσταλγία | ||
| ατέ | αυτή | ||
| ατεν | αυτήν | ||
| ατ’ς | αυτής, της | ||
| γιάν’ | πλάι, πλευρά | yan | |
| εβγαίν’ | βγαίνει | ||
| εβγαίν’ και στέκ’ | πάει να βγει | ||
| εγροικά | καταλαβαίνει | ||
| ελέπ’ | βλέπει/βλέπω | ||
| επορεί | μπορεί | ||
| έχ̌’ | έχει | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| καν’νάν | κανέναν | ||
| λύεται | λιώνει | ||
| μακρά | (επιρρ.) μακριά, (επιθ.) μακρινά, απομακρυσμένα | ||
| μίαν | μια φορά | ||
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| ποίος | (ερωτημ.) ποιός, (αναφ.αντων.) όποιος | ||
| σιρινεύκεται | σέρνεται κατά γης | sürünmek | |
| ’τεν | αυτήν | ||
| ψ̌η | ψυχή |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| αροθυμία | νοσταλγία | ||
| ατέ | αυτή | ||
| ατεν | αυτήν | ||
| ατ’ς | αυτής, της | ||
| γιάν’ | πλάι, πλευρά | yan | |
| εβγαίν’ | βγαίνει | ||
| εβγαίν’ και στέκ’ | πάει να βγει | ||
| εγροικά | καταλαβαίνει | ||
| ελέπ’ | βλέπει/βλέπω | ||
| επορεί | μπορεί | ||
| έχ̌’ | έχει | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| καν’νάν | κανέναν | ||
| λύεται | λιώνει | ||
| μακρά | (επιρρ.) μακριά, (επιθ.) μακρινά, απομακρυσμένα | ||
| μίαν | μια φορά | ||
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| ποίος | (ερωτημ.) ποιός, (αναφ.αντων.) όποιος | ||
| σιρινεύκεται | σέρνεται κατά γης | sürünmek | |
| ’τεν | αυτήν | ||
| ψ̌η | ψυχή |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 