Στιχουργοί: Γιώργος Αμαραντίδης
Συνθέτες: Λάζος Ιωαννίδης
Άστρον είσαι σον ουρανόν, δεντρόν απέσ’ ση δείσαν Αούτα τα χ̌ερόπα μου σον κόλφο σ’ να ’χουλείσαν Πουλόπο μ’, για τ’ εσένα τραγωδώ πονεμένα Τ’ ομμάτι͜α μ’ δα̤κρωμένα και παραπονεμένα Έσυρεν οπίσ’ το λετσ̌έκ’ κι ατό επεσ̌κεπάεν Είδα τα κάλλι͜α τ’ς τ’ έμορφα το καρδόπο μ’ εχπάεν Πουλόπο μ’, για τ’ εσένα τραγωδώ πονεμένα Τ’ ομμάτι͜α μ’ δα̤κρωμένα και παραπονεμένα Τ’ ομμάτι͜α σ’ πόζι͜α κι έμορφα, μαύρα είν’ τα μαλλία σ’ Ο πρόσωπο σ’ παρθενικόν άμον τη Παναΐας Πουλόπο μ’, για τ’ εσένα τραγωδώ πονεμένα Τ’ ομμάτι͜α μ’ δα̤κρωμένα και παραπονεμένα
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| αούτα | αυτά | ||
| απέσ’ | μέσα | ||
| δα̤κρωμένα | δακρυσμένα | ||
| δείσαν | ομίχλη | δεῖσα=υγρασία, λάσπη, βρωμιά | |
| είν’ | (για πληθ.) είναι | ||
| έμορφα | όμορφα | ||
| επεσ̌κεπάεν | ξεσκεπάστηκε | ||
| έσυρεν | έσυρε, τράβηξε, έριξε | ||
| εχπάεν | ξεριζώθηκε, ξεκολλήθηκε, αποκολλήθηκε | ἐκσπάω | |
| κάλλι͜α | κάλλη | ||
| καρδόπο | καρδούλα | ||
| κόλφο | αγκαλιά, κόλπο, το μέρος του σώματος ανάμεσα στους βραχίονες και το στήθος, στήθος της γυναίκας | ||
| λετσ̌έκ’ | γυναικείο μαντίλι που χρησίμευε ως κάλυμμα κεφαλής δεμένο σε σχήμα τριγώνου | leçek<laçak | |
| ομμάτι͜α | μάτια | ||
| οπίσ’ | πίσω | ||
| πόζι͜α | γκρίζα, σταχτιά | boz | |
| πουλόπο | πουλάκι | ||
| τραγωδώ | τραγουδάω | ||
| χ̌ερόπα | χεράκια | ||
| ’χουλείσαν | ζεσταίνονταν, θερμαίνονταν |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| αούτα | αυτά | ||
| απέσ’ | μέσα | ||
| δα̤κρωμένα | δακρυσμένα | ||
| δείσαν | ομίχλη | δεῖσα=υγρασία, λάσπη, βρωμιά | |
| είν’ | (για πληθ.) είναι | ||
| έμορφα | όμορφα | ||
| επεσ̌κεπάεν | ξεσκεπάστηκε | ||
| έσυρεν | έσυρε, τράβηξε, έριξε | ||
| εχπάεν | ξεριζώθηκε, ξεκολλήθηκε, αποκολλήθηκε | ἐκσπάω | |
| κάλλι͜α | κάλλη | ||
| καρδόπο | καρδούλα | ||
| κόλφο | αγκαλιά, κόλπο, το μέρος του σώματος ανάμεσα στους βραχίονες και το στήθος, στήθος της γυναίκας | ||
| λετσ̌έκ’ | γυναικείο μαντίλι που χρησίμευε ως κάλυμμα κεφαλής δεμένο σε σχήμα τριγώνου | leçek<laçak | |
| ομμάτι͜α | μάτια | ||
| οπίσ’ | πίσω | ||
| πόζι͜α | γκρίζα, σταχτιά | boz | |
| πουλόπο | πουλάκι | ||
| τραγωδώ | τραγουδάω | ||
| χ̌ερόπα | χεράκια | ||
| ’χουλείσαν | ζεσταίνονταν, θερμαίνονταν |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 