Κάμα επέρα και ρεβόλ’

Οσήμερον εγνέφ’σα [όι, όι]
απάν’ σην ανατολήν [όι, όι]
’πλύστα, ’φόρτσα, ενέλλαξα, [όι, όι]
εποίκα και την ευχ̌ή μ’ [ν’ αηλί εμέν]

Την ὼρα, τ’ εγκόλπιο μ’, [όι, όι]
τη κάλης ι-μ’ το ζινίχ̌’ [όι, όι]
Τα φυσ̌έκια, το κιοστέκ’ [όι, όι]
’φόρτσα απάν’ σο καμίσ’ [ν’ αηλί εμέν]

Κάμα επέρα και ρεβόλ’, [όι, όι]
το τουφέκ’ απάν’ σ’ ωμί μ’ [όι, όι]
Τ’ άλογο μ’ ’καβάλκεψα [όι, όι]
το μαύρον, το εγερλίν [ν’ αηλί εμέν]

Σο ραχ̌ίν ευρέθα αμάν [όι, όι]
τ’ εμετέρ’ που πολεμούν [όι, όι]
Κι ας σην Τόγιαν [ντ’] έρχουμαι [όι, όι]
τα θερία θα εγροικούν [ν’ αηλί εμέν]