Έλα μετ’ εμένα

Έρθα, πουλί μ’, σ’ οσπιτόπο σ’,
έρθα ση γειτονία σ’
Κι εσύ πουθέν ’κι φαίνεσαι
τρώει με αροθυμία σ’

Έλα, έλα μετ’ εμένα,
να λελεύω εγώ εσένα
Τέρεν σ’ ομμάτι͜α μ’ τα δάκρυ͜α
πώς τρέχ’νε για τ’ εσένα

Ανάθεμα σε, νε σεβντά
ξάι ’κι τερείς το χάλι μ’
’Κι λες «αούτος καίεται»
τ’ αρνί μ’ να φέρτς σο γιάνι μ’

Έλα, έλα μετ’ εμένα,
να λελεύω εγώ εσένα
Τέρεν σ’ ομμάτι͜α μ’ τα δάκρυ͜α
πώς τρέχ’νε για τ’ εσένα

Μαχ̌αίρ’ έπαρ’ σο χ̌ερόπο σ’
διπλόν κι ακονεμένον
Και κάρφα ’το σο καρδόπο μ’
το καριπλανεμένον

Έλα, έλα μετ’ εμένα,
να λελεύω εγώ εσένα
Τέρεν σ’ ομμάτι͜α μ’ τα δάκρυ͜α
πώς τρέχ’νε για τ’ εσένα