Και ντ’ έπαθες μικρόν αρνί μ’

Τα στράτας ντ’ επορπάτ’ναμε,
όλια ’κόπαν γιαρόπα
[Αχ!] Θα λάσκουμαι και χτίζ’ ατα,
αρνί μ’, καλντουρουμόπα

Και ντ’ έπαθες αρνόπο μου
και κορδυλιά͜εις τ’ οφρύδι σ’;
Εγώ πασ̌κείμ’ ντ’ εσκότωσα
τη μάνα σ’ γιά τον κύρη σ’;

Τ’ εμόν η ψ̌η κι ο θάνατον,
αρνί μ’, σ’ εσά τα χ̌έρι͜α
[Αχ!] Αν θέλτς με τ’ αγγέλτς έπαρ’ το,
αν θέλτς με τα μαχ̌αίρι͜α