Καρδόπο μ’ ατεβίρευτον

Καρδόπο μ’ ατεβίρευτον
και πώς ετεβιρεύτες;
Ατσ̌ά το τέρτι σ’ ποίον έν’
κι άλλο ’κ’ εκαλατσ̌εύτες;

Εσύ ραχ̌ίν ασάλευτον
ποράν’ ντό έν’ ’κ’ εξέρ’νες
Τα γιουλντουρούμι͜α ερρούζ’νανε
κι εσύ σεΐρ’ ετέρ’νες

Πέ͜ει με, καρδόπο μ’, ντ’ έπαθες,
πέει μ’ ατο κι ας εξέρω
Ποίος κρατεί το γιατρικό σ’
να ψαλαφώ και φέρω;

Γιάμ’ έν’ τσ’ εγάπ’ς η καμονή
π’ ετσ̌όκεψεν απάν’ ι-σ’;
Πέ͜ει μ’ ατο και μ’ εντρέπεσαι
να ’ίνουμαι γουρπάνι σ’!