
Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Σύρον απάν’ ι-σ’ το παλτόν, [το παλτόν] αρνί μ’, μη παίρτς το κρύον [Τσ̌άνουμ γιαρ, γιαρ] Ελέπω τα δουλείας ι-σ’ [δουλείας ι-σ’/μικρόν αρνί μ’] και ’ίνουμαι θερίον [Τσ̌άνουμ γιαρ, γιαρ] Εμορφά̤δα σ’ κανείται σε [λελεύω σε!] μ’ αλείφκεσαι πογι͜άδες [Τσ̌άνουμ γιαρ, γιαρ] Αέτσ’ πα αγαπούνε σε [λελεύω σε!] τη χώρας οι γιοσμάδες [Τσ̌άνουμ γιαρ, γιαρ] Ο ουρανόν αστράφτ’, βροντά, [λελεύω σε!] τα σταλαμίτας τρέχ’νε [Τσ̌άνουμ γιαρ, γιαρ] Τα έμορφα τα κορτσόπα [λελεύω σε!/ας λέγω σε] γλυκύν εγκάλιαν έχ’νε [Τσ̌άνουμ γιαρ, γιαρ] Έναν πουλίν επέτανε [λελεύω σε!] όλο̤ν την ποταμέαν [Τσ̌άνουμ γιαρ, γιαρ] Νασάν ατόν π’ ευρήκ’ εσεν/ατεν [ν’ αηλί εμέν!] το βράδυν ση φωλέαν [Τσ̌άνουμ γιαρ, γιαρ]
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αέτσ’ | έτσι | ||
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| αλείφκεσαι | αλείβεσαι | ||
| απάν’ | πάνω | ||
| αστράφτ’ | αστράφτει | ||
| ατεν | αυτήν | ||
| γιαρ | αγαπητός/ή/ό, αγάπη | yâr | |
| γιοσμάδες | κομψοί, λεβέντες νέοι | yosma | |
| γλυκύν | γλυκιά/ό | ||
| δουλείας | (ονομ. πληθ.) δουλειές, (γεν. ενικ.) δουλειάς | ||
| εγκάλιαν | (αιτ.) αγκαλιά | ||
| ελέπω | βλέπω | ||
| έμορφα | όμορφα | ||
| εμορφά̤δα | ομορφιά | ||
| επέτανε | πετούσε | ||
| ευρήκ’ | βρίσκω/ει | ||
| έχ’νε | έχουνε | ||
| θερίον | θηρίο | ||
| ’ίνουμαι | γίνομαι | ||
| κανείται | είναι αρκετό, επαρκεί για κτ | ἱκανόω | |
| κορτσόπα | κοριτσάκια | ||
| λελεύω | χαίρομαι | ||
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| νασάν | χαρά σε | ||
| πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
| παίρτς | παίρνεις | ||
| ποταμέαν | παραποτάμιος τόπος | ||
| σταλαμίτας | σταλαγματιές, σταγόνες | ||
| σύρον | (προστ.) σύρε, τράβα, ρίξε | ||
| τρέχ’νε | τρέχουν | ||
| τσ̌άνουμ | ψυχή μου, αγαπημένε/η μου | canım<can/cān | |
| φωλέαν | φωλιά | ||
| χώρας | ξένος/η/ο/οι γενικά, οι/το/τα μη οικείο/α, ξενιτειάς |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αέτσ’ | έτσι | ||
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| αλείφκεσαι | αλείβεσαι | ||
| απάν’ | πάνω | ||
| αστράφτ’ | αστράφτει | ||
| ατεν | αυτήν | ||
| γιαρ | αγαπητός/ή/ό, αγάπη | yâr | |
| γιοσμάδες | κομψοί, λεβέντες νέοι | yosma | |
| γλυκύν | γλυκιά/ό | ||
| δουλείας | (ονομ. πληθ.) δουλειές, (γεν. ενικ.) δουλειάς | ||
| εγκάλιαν | (αιτ.) αγκαλιά | ||
| ελέπω | βλέπω | ||
| έμορφα | όμορφα | ||
| εμορφά̤δα | ομορφιά | ||
| επέτανε | πετούσε | ||
| ευρήκ’ | βρίσκω/ει | ||
| έχ’νε | έχουνε | ||
| θερίον | θηρίο | ||
| ’ίνουμαι | γίνομαι | ||
| κανείται | είναι αρκετό, επαρκεί για κτ | ἱκανόω | |
| κορτσόπα | κοριτσάκια | ||
| λελεύω | χαίρομαι | ||
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| νασάν | χαρά σε | ||
| πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
| παίρτς | παίρνεις | ||
| ποταμέαν | παραποτάμιος τόπος | ||
| σταλαμίτας | σταλαγματιές, σταγόνες | ||
| σύρον | (προστ.) σύρε, τράβα, ρίξε | ||
| τρέχ’νε | τρέχουν | ||
| τσ̌άνουμ | ψυχή μου, αγαπημένε/η μου | canım<can/cān | |
| φωλέαν | φωλιά | ||
| χώρας | ξένος/η/ο/οι γενικά, οι/το/τα μη οικείο/α, ξενιτειάς |

