Γιαν-γιανά γιανάσ̌ευες

Γιαν-γιανά, ’γιανάσ̌ευες,
μετ’ εμέν εχόρευες
Το χ̌ερόπο μ’ ’κ’ εφήν’νες,
γιάμ’, κόρη μ’, θα έρρουζες;

Γιαν-γιανά το μαντιλόπο σ’
ερρούξεν ας σο χ̌ερόπο σ’
’Κλίστα για να παίρ’ ατο,
γιάμ’, κόρη μ’, ’κι θέλτς ατο;

Γιαν-γιανά εκάθουμ’νες,
το χ̌ερόπο μ’ ’κ’ εφήν’νες
Ας σο γιάνι μ’ ’κ’ έφυες,
γιάμ’ εμέν εγάπεσες;