Τη δόξας το στεφάν’

Τ’ εσόν τη δόξας το στεφάν’
οι Πόντιοι ούλ’ πλέκ’νε
κι άμον τ’ ελαίας το κλαδίν
σο κιφαλόπο σ’ θέκ’νε

Αούτο ας σοι Πόντιους
θα έν’ η διαθήκη σ’
Σην καρδι͜άν και σο πάλεμαν
είσ’ Ολυμπιονίκης

Δύο φόρας εδόξασες,
Γιωρίκα, την Ελλάδαν
Ση Μόσχαν, σο Λος Άντζελες
π’ έντον Ολυμπιάδαν

Νασάν τ’ εσά τα γονικά,
τον κύρη σ’ και τη μάναν
που καμαρών’νε σο κιφάλ’
τη νίκης τα στεφάνι͜α

Εσύ σ’ αούτο τη ζωήν
ό,τι τουρτεύ’ σε, νίκα
Τιμή και δόξα παλληκάρ’,
Ποντιοπούλ’ Γιωρίκα!