Στιχουργοί: Μάκης Αθανασιάδης
Συνθέτες: Ανέστης Μωυσής
[Και -ν-] Απέσ’ σην ψ̌ην τη Πόντιου το γέλος λιγοστόν έν’ [Και -ν-] Η πικρασέα ερίζωσεν, ο πόνος ατ’ βουνόν έν’ [Και] Το ριζικόν τη ράτσας ι-μ’ γραμμένον με το αίμαν [Και -ν-] Όσον αναστορώ ατα απέσ’ ’κ’ έν’ έναν ψέμαν [Και] Τουσ̌μάν’ πολλοί επολέμεσαν το αίμα σ’ να θολών’νε [Και] Τ’ ελληνικόν το γένος ι-σ’ ατείν’ να ξεριζών’νε [Και] Θεέ μ’, τα χ̌έρι͜α Σ’ άπλωσον σοι Πόντιους μερέαν [Εχ!] Να μη κρού’νε απάν’ ατουν κανείς ούτε χ̌ερέαν
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αναστορώ | θυμάμαι, αναπολώ | ||
| απάν’ | πάνω | ||
| απέσ’ | μέσα | ||
| άπλωσον | (προστ.) άπλωσε | ||
| ατα | αυτά | ||
| ατείν’ | αυτοί | ||
| ατουν | τους | ||
| γέλος | γέλιο, περίγελος | ||
| έν’ | είναι | ||
| επολέμεσαν | πολέμησαν, μτφ. προσπάθησαν | ||
| θολών’νε | θολώνουν | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κρού’νε | χτυπούν | κρούω | |
| μερέαν | μεριά | ||
| πικρασέα | πίκρα, πικράδα | ||
| σοι | στους/στις, τους/τις | ||
| τουσ̌μάν’ | εχθροί | düşman/duşmān | |
| χ̌ερέαν | χεριά, αρμαθιά, χεροβολιά, όσα μπορεί να αδράξει και να κρατήσει η παλάμη | ||
| ψ̌ην | ψυχή |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αναστορώ | θυμάμαι, αναπολώ | ||
| απάν’ | πάνω | ||
| απέσ’ | μέσα | ||
| άπλωσον | (προστ.) άπλωσε | ||
| ατα | αυτά | ||
| ατείν’ | αυτοί | ||
| ατουν | τους | ||
| γέλος | γέλιο, περίγελος | ||
| έν’ | είναι | ||
| επολέμεσαν | πολέμησαν, μτφ. προσπάθησαν | ||
| θολών’νε | θολώνουν | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κρού’νε | χτυπούν | κρούω | |
| μερέαν | μεριά | ||
| πικρασέα | πίκρα, πικράδα | ||
| σοι | στους/στις, τους/τις | ||
| τουσ̌μάν’ | εχθροί | düşman/duşmān | |
| χ̌ερέαν | χεριά, αρμαθιά, χεροβολιά, όσα μπορεί να αδράξει και να κρατήσει η παλάμη | ||
| ψ̌ην | ψυχή |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 