Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Κωστάκης Πετρίδης | Παραδοσιακό
Η τσάμι͜α σ’ κατακέφαλα παίρ’ ση νηγήν και καί͜ει σε Λελεύ’ ατόν τη σ̌κύλ’ τον υιόν, λέω «νασάν που έ͜ει σε» Πουλί μ’/Αρνί μ’, τα λιβαδίας ι-σ’ εγώ θα κερεντίζω Χωρίς εσέν, τρυγόνα μου, πώς θα καλοκαιρίζω; Τα χτήνι͜α εξέβαν σον παρχάρ’ αλμέ͜ει η παρχαρέτ’σσα Γουρπάν’ ατ’ς, ποδεδίζ’ ατεν! Ατέ -ν- έτον Κρωμέτ’σσα Για σ̌ύριξον τα πρόατα, άλμεξον σην εβόραν ’Κχ̌ύσον το γάλαν σο ποτάμ’, φαρμάκωσον τη χώρα
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αλμέ͜ει | αρμέγει | ||
| άλμεξον | (προστ.) άρμεξε | ||
| ατέ | αυτή | ||
| ατεν | αυτήν | ||
| ατ’ς | αυτής, της | ||
| γουρπάν’ | θυσία | kurban/ḳurbān | |
| έ͜ει | έχει | ||
| εβόραν | σκιά | ||
| εξέβαν | βγήκαν | ||
| έτον | ήταν | ||
| κατακέφαλα | προς τα κάτω | ||
| κερεντίζω | κόβω χόρτα με την κόσσα | գերանդի (gerandi) | |
| ’κχ̌ύσον | (προστ.) έκχυσε, χύσε, έκβαλε | εκχύνω<ἐγχέω< ἐν + χέω | |
| λελεύ’ | χαίρομαι/εται | ||
| νασάν | χαρά σε | ||
| νηγήν | γη | ||
| παίρ’ | παίρνω/ει | ||
| παρχάρ’ | ορεινός τόπος θερινής βοσκής | ||
| παρχαρέτ’σσα | η γυναίκα που είναι επιφορτισμένη με τις δουλειές του παρχαριού (ορεινού τόπου θερινής βοσκής) | ||
| ποδεδίζ’ | (ενεργ. και μέση) χαίρομαι/εσαι, απολαμβάνω/ει, προσκυνώ/άει | από+δέδιν (<δείδω=φοβάμαι, ανησυχώ) | |
| ποτάμ’ | ποτάμι | ||
| πρόατα | πρόβατα | ||
| σ̌κύλ’ | (γεν.) σκύλου | ||
| σ̌ύριξον | (προστ.) σφύριξε, κάλεσε σφυρίζοντας | ||
| τρυγόνα | το πουλί τρυγόνι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
| τσάμι͜α | πλεξούδα | ||
| φαρμάκωσον | (προστ.) φαρμάκωσε | ||
| χτήνι͜α | αγελάδες | ||
| χώρα | οι ξένοι γενικά, οι μη οικείοι, η ξενιτειά |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αλμέ͜ει | αρμέγει | ||
| άλμεξον | (προστ.) άρμεξε | ||
| ατέ | αυτή | ||
| ατεν | αυτήν | ||
| ατ’ς | αυτής, της | ||
| γουρπάν’ | θυσία | kurban/ḳurbān | |
| έ͜ει | έχει | ||
| εβόραν | σκιά | ||
| εξέβαν | βγήκαν | ||
| έτον | ήταν | ||
| κατακέφαλα | προς τα κάτω | ||
| κερεντίζω | κόβω χόρτα με την κόσσα | գերանդի (gerandi) | |
| ’κχ̌ύσον | (προστ.) έκχυσε, χύσε, έκβαλε | εκχύνω<ἐγχέω< ἐν + χέω | |
| λελεύ’ | χαίρομαι/εται | ||
| νασάν | χαρά σε | ||
| νηγήν | γη | ||
| παίρ’ | παίρνω/ει | ||
| παρχάρ’ | ορεινός τόπος θερινής βοσκής | ||
| παρχαρέτ’σσα | η γυναίκα που είναι επιφορτισμένη με τις δουλειές του παρχαριού (ορεινού τόπου θερινής βοσκής) | ||
| ποδεδίζ’ | (ενεργ. και μέση) χαίρομαι/εσαι, απολαμβάνω/ει, προσκυνώ/άει | από+δέδιν (<δείδω=φοβάμαι, ανησυχώ) | |
| ποτάμ’ | ποτάμι | ||
| πρόατα | πρόβατα | ||
| σ̌κύλ’ | (γεν.) σκύλου | ||
| σ̌ύριξον | (προστ.) σφύριξε, κάλεσε σφυρίζοντας | ||
| τρυγόνα | το πουλί τρυγόνι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
| τσάμι͜α | πλεξούδα | ||
| φαρμάκωσον | (προστ.) φαρμάκωσε | ||
| χτήνι͜α | αγελάδες | ||
| χώρα | οι ξένοι γενικά, οι μη οικείοι, η ξενιτειά |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 