Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Κωστάκης Πετρίδης | Παραδοσιακό
Ντό τυλί͜εις και -ν- αποτυλί͜εις τη λετσ̌εκί’ σ’ τα τέκια; Εμέν τσ̌αλούμι͜α μη πουλείς τα παλαλά -ν- εφέκα Χ̌έρα μ’, ας σο πορπάτεμα σ’ πολλά καταλαβαίνω Εσύ τιδέν ανάγκην ’κ’ έ͜εις, τσ̌ούζω τον σ’χωρεμένον ♫ Πολλά ’κι πάει, μικρόν αρνί μ’, [Ν’ αηλί εμέν!] η γη θα σ̌κίζ’ και παίρ’ με [Ξαν, θα παίρ’ με/Έλα -ν- έλα -ι] Εμέναν που κατηγορούν, [Ν’ αηλί εμέν!] ατείν’ μουράτι͜α ας παίρ’νε [Ξαν, ας παίρ’νε/Έλα -ν- έλα -ι] [Και -ν-] Ας τρώγομε κι ας πίνομε, [Ν’ αηλί εμέν!] ντ’ ευτάμε απομέν’ μας [Ξαν, απομέν’ μας/Έλα -ν- έλα -ι] Από καρσ̌ί ο θάνατον [Ν’ αηλί εμέν!] κάθεται και περ’μέν’ μας [Έλα -ν- έλα/Έλα γιαβρί μ’]
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| απομέν’ | απομένει | ||
| αποτυλί͜εις | ξετυλίγεις | ||
| ας σο | απ’ το | ασό σο (από το) | |
| ατείν’ | αυτοί | ||
| γιαβρί | μωρό, μικρό, παιδί | yavru | |
| έ͜εις | έχεις | ||
| ευτάμε | κάνουμε, φτιάχνουμε | εὐθειάζω | |
| εφέκα | άφησα | ||
| θάνατον | θάνατος | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| καρσ̌ί | απέναντι, αντικρυστά | karşı | |
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| λετσ̌εκί’ | γυναικείου μαντιλιού που χρησίμευε ως κάλυμμα κεφαλής δεμένο σε σχήμα τριγώνου | leçek<laçak | |
| μουράτι͜α | επιθυμίες, πόθοι | murat/murād | |
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| ξαν | πάλι, ξανά | ||
| παίρ’ | παίρνω/ει | ||
| παίρ’νε | παίρνουν | ||
| παλαλά | τρελά, τρέλες | ||
| περ’μέν’ | περιμένει | ||
| πίνομε | πίνουμε | ||
| πολλά | (επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ | ||
| πορπάτεμα | περπάτημα, περπατησιά | ||
| πουλείς | πουλάς | ||
| σ̌κίζ’ | σκίζω/ει | ||
| σ’χωρεμένον | συγχωρεμένο, μακαρίτη | ||
| τέκια | στριφώματα | etek | |
| τιδέν | τίποτα | ||
| τρώγομε | τρώμε | ||
| τσ̌αλούμι͜α | νάζια, σκέρτσα | çalım | |
| τσ̌ούζω | λυπάμαι, συμπονώ | σίζω | |
| τυλί͜εις | τυλίγεις | ||
| χ̌έρα | χήρα |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| απομέν’ | απομένει | ||
| αποτυλί͜εις | ξετυλίγεις | ||
| ας σο | απ’ το | ασό σο (από το) | |
| ατείν’ | αυτοί | ||
| γιαβρί | μωρό, μικρό, παιδί | yavru | |
| έ͜εις | έχεις | ||
| ευτάμε | κάνουμε, φτιάχνουμε | εὐθειάζω | |
| εφέκα | άφησα | ||
| θάνατον | θάνατος | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| καρσ̌ί | απέναντι, αντικρυστά | karşı | |
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| λετσ̌εκί’ | γυναικείου μαντιλιού που χρησίμευε ως κάλυμμα κεφαλής δεμένο σε σχήμα τριγώνου | leçek<laçak | |
| μουράτι͜α | επιθυμίες, πόθοι | murat/murād | |
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| ξαν | πάλι, ξανά | ||
| παίρ’ | παίρνω/ει | ||
| παίρ’νε | παίρνουν | ||
| παλαλά | τρελά, τρέλες | ||
| περ’μέν’ | περιμένει | ||
| πίνομε | πίνουμε | ||
| πολλά | (επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ | ||
| πορπάτεμα | περπάτημα, περπατησιά | ||
| πουλείς | πουλάς | ||
| σ̌κίζ’ | σκίζω/ει | ||
| σ’χωρεμένον | συγχωρεμένο, μακαρίτη | ||
| τέκια | στριφώματα | etek | |
| τιδέν | τίποτα | ||
| τρώγομε | τρώμε | ||
| τσ̌αλούμι͜α | νάζια, σκέρτσα | çalım | |
| τσ̌ούζω | λυπάμαι, συμπονώ | σίζω | |
| τυλί͜εις | τυλίγεις | ||
| χ̌έρα | χήρα |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 