Χριστούγεννα σο Σουφλί

Χριστούγεννα και σο Σουφλί
τα όπλα τουν κρατούνε
Ο Νίκον και ο Μουσταφά
σα χ̌ιόνα̤ απέσ’ ριγούνε

Ανάθεμα τα πόλεμους,
τα όπλα που εξέγκαν
Τουσ̌μάντς εποίκανε τ’ ανθρώπ’ς,
σ’ έναν σ’ άλλον εσέγκαν

Νικόλα, βάλεν το ρακί σ’
κι εγώ τα καβουρμάδες
Αδέλφα̤ συ -ν-, αδέλφα̤ εγώ
έχομε και μανάδες

Ανάθεμα τα πόλεμους,
τα όπλα που εξέγκαν
Τουσ̌μάντς εποίκανε τ’ ανθρώπ’ς,
σ’ έναν σ’ άλλον εσέγκαν

Μουσταφά, να λελεύω σε,
εσύ -ν- αΐκα πέει με -ν-
Ας τρώγουμε κι ας πίνουμε,
τα τέρτα̤ μουν ας λέμε

Ανάθεμα τα πόλεμους,
τα όπλα που εξέγκαν
Τουσ̌μάντς εποίκανε τ’ ανθρώπ’ς,
σ’ έναν σ’ άλλον εσέγκαν