Το κορτσόπον τίνος έν’;

Ακεί πέραν ήλιος έν’,
το κορτσόπον τίνος έν’;
Κάτασπρον άμον το χ̌ι͜όν’
το καρδόπο μ’ έκαψεν

Τ’ αιγιδόπα τ’ς έλμεεν,
τραγωδίας έλεεν
’Κ’ επορώ χωρίς ατό
Το κορτσόπον τίνος έν’;

Ακεί πέραν έστεκεν,
τα μαλλία τ’ς έπλεκεν
Έν’ άμον ζεμπίλ’ τσ̌ιτσ̌άκ’
Το κορτσόπον τίνος έν’;

Τ’ αρνόπα τ’ς εβόσ̌κιζεν,
σα ποτάμι͜α επότιζεν
Σο ραχ̌ίν έν’ μανουσ̌άκ’,
άμον ήλιος έλαμπεν

Ακεί πέραν ήλι͜ος έν’,
μ’ ερωτάτε ποίος έν’
Το κορτσόπον έν’ τ’ εμόν
και το ψ̌όπο μ’ έφαεν