Θέλω πάντα να τερώ σε

Βρε, θέλω πάντα να τερώ σε -ν-,
να χαϊδεύω σε -ν-
Ντό εποίκες με ’κι ’ξέρω
κι αραεύω σε

Όταν είσαι σην εγκάλια μ’,
εθαρρώ πετώ
Έναν ώραν αν αφήντς με
εθαρρώ ’κι ζω

Μάισσα είσαι εσύ, κορτσόπον,
θα αρρωσταίν’ η ψ̌η μ’
Να μην τυραννίγουμαι, πουλόπο μ’,
σ’ όλεν την ζωή μ’

Την ισ̌κιά σ’ πάντα ελέπω
όπου πορπατώ
Για τ’ εμάς, πουλί μ’, ’κ’ έν’ άλλος,
μόνον εσύ κι εγώ