Στιχουργοί: Θόδωρος Παυλίδης
Συνθέτες: Παραδοσιακό | Παύλος Καλαϊτζίδης
Για τ’ εσόν-α την σεβντάν, πουλόπο μ’, αίμαν στάζ’ ας σ’ εμόν το καρδόπον Εματώθεν το πικρόν το στόμα μ’ να λες με το «ναι» περ’μένω ακόμα Βάι, βάι, βάι βάι! Εματώθεν η καρδία μ’ για τ’ εσέν, πουλί μ’ Βάι, βάι, βάι βάι! και -ν- ας σην αροθυμίαν ντ’ έφαεν την ψ̌η μ’ Η σεβντά σ’ μαχ̌αίρ’ ακονεμένον τυραννίζ’ την ψ̌η μ’ το πονεμένον Και θα παλαλούμαι εσέν αν χάνω Αν ’κι παίρτς με, φογούμ’ θ’ αποθάνω Βάι, βάι, βάι βάι! Εματώθεν η καρδία μ’ για τ’ εσέν, πουλί μ’ Βάι, βάι, βάι βάι! και -ν- ας σην αροθυμίαν ντ’ έφαεν την ψ̌η μ’ Την καρδά̤ μ’ ερωτώ να μαθάνω Λέει, για τ’ εσέν πρέπ’ να αποθάνω Ους το βράδον ’γώ αν ’κι προφτάνω για τ’ εσέν τον κόσμον θα χαλάνω Βάι, βάι, βάι βάι! Εματώθεν η καρδία μ’ για τ’ εσέν, πουλί μ’ Βάι, βάι, βάι βάι! και -ν- ας σην αροθυμίαν ντ’ έφαεν την ψ̌η μ’ Έλα, δος με εσύ παρηγορίαν Χαρεντέρτσον τ’ εμόν την καρδίαν Έν’ γραφτόν εμείς να ανταμούμες, ’γώ κι εσύ, πουλί μ’, να στεφανούμες Βάι, βάι, βάι βάι! Εματώθεν η καρδία μ’ για τ’ εσέν, πουλί μ’ Βάι, βάι, βάι βάι! και -ν- ας σην αροθυμίαν ντ’ έφαεν την ψ̌η μ’
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| ακονεμένον | ακονισμένο/η | ||
| ανταμούμες | ανταμώνουμε | ||
| αποθάνω | πεθαίνω | ||
| αροθυμίαν | νοσταλγία | ||
| ας σ’ | (ας σου) από του, από τότε που/αφότου, (ας σο) από το/τα | ||
| ας σην | απ’ την | ασό σην (από την) | |
| βράδον | βράδυ | ||
| δος | δώσε | ||
| εματώθεν | ματώθηκε | ||
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| έν’ | είναι | ||
| ερωτώ | ρωτάω | ||
| εσόν | δικός/ή/ό σου | ||
| έφαεν | έφαγε | ||
| καρδά̤ | καρδιά | ||
| καρδόπον | καρδούλα | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| μαθάνω | μαθαίνω | ||
| μαχ̌αίρ’ | μαχαίρι | ||
| ους | ως, μέχρι | ||
| παίρτς | παίρνεις | ||
| παλαλούμαι | τρελαίνομαι | ||
| παρηγορίαν | παρηγοριά | ||
| περ’μένω | περιμένω | ||
| πουλόπο | πουλάκι | ||
| πρέπ’ | ταιριάζει/ω | ||
| σεβντά | αγάπη, έρωτας | sevda/sevdā | |
| σεβντάν | αγάπη, έρωτα | sevda/sevdā | |
| στεφανούμες | στεφανωνόμαστε | ||
| τυραννίζ’ | τυραννάει, ταλαιπωρεί | ||
| φογούμ’ | φοβάμαι | ||
| χαλάνω | χαλάω, καταστρέφω | ||
| χαρεντέρτσον | (προστ.) χαροποίησε, ψυχαγώγησε | ||
| ψ̌η | ψυχή |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| ακονεμένον | ακονισμένο/η | ||
| ανταμούμες | ανταμώνουμε | ||
| αποθάνω | πεθαίνω | ||
| αροθυμίαν | νοσταλγία | ||
| ας σ’ | (ας σου) από του, από τότε που/αφότου, (ας σο) από το/τα | ||
| ας σην | απ’ την | ασό σην (από την) | |
| βράδον | βράδυ | ||
| δος | δώσε | ||
| εματώθεν | ματώθηκε | ||
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| έν’ | είναι | ||
| ερωτώ | ρωτάω | ||
| εσόν | δικός/ή/ό σου | ||
| έφαεν | έφαγε | ||
| καρδά̤ | καρδιά | ||
| καρδόπον | καρδούλα | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| μαθάνω | μαθαίνω | ||
| μαχ̌αίρ’ | μαχαίρι | ||
| ους | ως, μέχρι | ||
| παίρτς | παίρνεις | ||
| παλαλούμαι | τρελαίνομαι | ||
| παρηγορίαν | παρηγοριά | ||
| περ’μένω | περιμένω | ||
| πουλόπο | πουλάκι | ||
| πρέπ’ | ταιριάζει/ω | ||
| σεβντά | αγάπη, έρωτας | sevda/sevdā | |
| σεβντάν | αγάπη, έρωτα | sevda/sevdā | |
| στεφανούμες | στεφανωνόμαστε | ||
| τυραννίζ’ | τυραννάει, ταλαιπωρεί | ||
| φογούμ’ | φοβάμαι | ||
| χαλάνω | χαλάω, καταστρέφω | ||
| χαρεντέρτσον | (προστ.) χαροποίησε, ψυχαγώγησε | ||
| ψ̌η | ψυχή |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 