
Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Χαρέστεν τον καιρόν εσουν, [όι, όι πουλόπο μ’, νε] παραμικρά πουλία [νε] Νασάν που ζει και κλώσ̌κεται [μανίτσα μ’, όι και νε] ν’ ελέπ’ σας αλλομίαν [νε] Κα’ έλα, πουλίκα μ’, τ’ ορμίν [ωχω!] έλα [νε] Δεντρά πουδέν μ’ αφήνετεν [όι και νε] ώσπου να έρ’ται [και] τ’ αρνόπο μ’ [νε] Έρημα ν’ απομένετε [έι και νε] αρ’ άμον τον καρδόπο μ’ [νε] Κα’ έλα, πουλίκα μ’, τ’ ορμίν, κα’ [ω!] έλα [νε]
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αλλομίαν | άλλη μια φορά | ||
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| αρνόπο | αρνάκι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
| ελέπ’ | βλέπει/βλέπω | ||
| έρ’ται | έρχεται | ||
| εσουν | σας | ||
| κα’ | κάτω | ||
| καρδόπο | καρδούλα | ||
| κλώσ̌κεται | γυρίζει, επιστρέφει | ||
| νασάν | χαρά σε | ||
| ορμίν | ρυάκι, ρεματιά | ||
| παραμικρά | πολύ μικρά | ||
| πουδέν | πουθενά | ||
| πουλίκα | πουλάκι | ||
| πουλόπο | πουλάκι | ||
| χαρέστεν | (προστ.) χαρείτε |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αλλομίαν | άλλη μια φορά | ||
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| αρνόπο | αρνάκι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
| ελέπ’ | βλέπει/βλέπω | ||
| έρ’ται | έρχεται | ||
| εσουν | σας | ||
| κα’ | κάτω | ||
| καρδόπο | καρδούλα | ||
| κλώσ̌κεται | γυρίζει, επιστρέφει | ||
| νασάν | χαρά σε | ||
| ορμίν | ρυάκι, ρεματιά | ||
| παραμικρά | πολύ μικρά | ||
| πουδέν | πουθενά | ||
| πουλίκα | πουλάκι | ||
| πουλόπο | πουλάκι | ||
| χαρέστεν | (προστ.) χαρείτε |

