.
.
Ση Πούλιας το ξημέρωμαν

Τον ήλιον πα ερώτεσα

Τον ήλιον πα ερώτεσα
fullscreen
Τον ήλιον πα ερώτεσα
[Και] «πού κέσ’ είν’ τα ταφία;»
[Ωχ!] Και -ν- είπε με -ν- «Ακεί πέραν
[Ωχ!] και σ’ άσπρα τα πλακία»

[Ωχ!] «Ακεί είν’ μαυρομούστακα
[Ωχ!] και νέικα παλληκάρι͜α
Σ’ ατουνούς ιεύ’ το ταφίν
και τα άσπρα τα λιθάρι͜α»
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλευση
ακείεκεί
ατουνούςαυτούς
είν’(για πληθ.) είναι
ερώτεσαρώτησα
ιεύ’ταιριάζει uymak
κέσ’προς τα εκεί, προς το μέρος εκείνο κέσου<κεῖσ’<κεῖσε<ἐκεῖσε
λιθάρι͜αλιθάρια, πέτρες
νέικανεαρά, νεανικά
παπάλι, επίσης, ακόμα
ταφίατάφοι, το νεκροταφείο
ταφίντάφος
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλ.
ακείεκεί
ατουνούςαυτούς
είν’(για πληθ.) είναι
ερώτεσαρώτησα
ιεύ’ταιριάζει uymak
κέσ’προς τα εκεί, προς το μέρος εκείνο κέσου<κεῖσ’<κεῖσε<ἐκεῖσε
λιθάρι͜αλιθάρια, πέτρες
νέικανεαρά, νεανικά
παπάλι, επίσης, ακόμα
ταφίατάφοι, το νεκροταφείο
ταφίντάφος
Τον ήλιον πα ερώτεσα

Ποντιακός Στίχος - Pontian Lyrics 2025

Επικοινωνία: infoDUMMY@pontianlyrics.gr

Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της IpHost