Τ’ ομμάτι͜α τ’ς ματοζίνιχα

Τ’ ομμάτι͜α τ’ς ματοζίνιχα
και τ’ οφρύδι͜α τ’ς καγκέλιν
Νασάν που θα καντζολογά
ας σα χ̌ειλόπα τ’ς μέλι

Γουρπάν’ σ’ ομματοτέρεμα σ’,
σ’ οφρύδι͜α σ’ τα γαϊτάνι͜α
Λιγών’ν και παλαλών’νε με
όντες τερείς με γιάνι͜α

Τα τσάμι͜ας ι-σ’ πεντάπλεχτα,
χρυσάφι͜α μεταξένι͜α
Τύλτσον ατά σο γουλόπο μ’
πασ̌κείμ’ ντο είναι ξένα;

Δος μ’ ας σην καρδία σ’ χαράν
και -ν- ας σα χ̌είλι͜α σ’ γέλος
Να βγάλω ας σο καρδόπο μ’
ντ’ εκάρφωσες το βέλος