Στιχουργοί: Γιώργος Αμαραντίδης
Συνθέτες: Νίκος Κοτταρίδης
Τη σεβτι͜άν αναθεμά εσέγκε με σην πελιάν Δάκρυ͜α εποίκεν τη χαρά μ’ και το καρδόπο μ’ γερὰ Κλάψον, κλάψον κεμεντζ̌έ μ’, μοιρολόγα για τ’ εμέν Εσύ μόνον εγροικάς ας σον πόνον τη σεβτι͜άς Τα πουλόπα κλαίγ’νε με, τ’ άστρα παρ’γορεύ’νε με Φωτάζ’νε κι απ’ οξ̌ωκά ’ς σ’ οσπιτόπο σ’ φέρ’νε με Όι! Ν’ αηλί εμέν, ν’ αηλί! Ν’ αηλί τα χάλια τ’ εμά Κάθομαι ους να μερών’ σ’ οσπίτι σ’ απ’ οξ̌ωκά Έλα -ν- έβγα οξ̌ωκά ας ση μανίτσα σ’ κρυφά Εντάμαν ας λέγουμε τη σεβτι͜άς τα μυστικά
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| ας σον | απ’ τον | ασό σον (από τον) | |
| γερὰ | πληγή, τραύμα | yara | |
| έβγα | (προστ.) βγες | ||
| εγροικάς | καταλαβαίνεις | ||
| εμά | δικά μου | ||
| εντάμαν | μαζί | ||
| εποίκεν | έκανε, έφτιαξε | ποιέω-ῶ | |
| εσέγκε | έβαλε | ||
| καρδόπο | καρδούλα | ||
| κεμεντζ̌έ | λύρα | kemençe/kemānçe | |
| κλαίγ’νε | κλαίνε | ||
| κλάψον | (προστ.) κλάψε | ||
| μερών’ | μερώνει, ξημερώνει | ||
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| οξ̌ωκά | έξω | ||
| οσπίτι | σπίτι | hospitium<hospes | |
| οσπιτόπο | σπιτάκι | hospitium<hospes + -όπον | |
| ους | ως, μέχρι | ||
| πελιάν | βάσανο, σκοτούρα | bela | |
| πουλόπα | πουλάκια | ||
| ’ς | (ας) από | ||
| σεβτι͜άν | έρωτα, αγάπη | sevda/sevdā | |
| σεβτι͜άς | αγάπης, έρωτα | sevda/sevdā | |
| φέρ’νε | φέρνουν | ||
| φωτάζ’νε | φωτίζουν, λάμπουν |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| ας σον | απ’ τον | ασό σον (από τον) | |
| γερὰ | πληγή, τραύμα | yara | |
| έβγα | (προστ.) βγες | ||
| εγροικάς | καταλαβαίνεις | ||
| εμά | δικά μου | ||
| εντάμαν | μαζί | ||
| εποίκεν | έκανε, έφτιαξε | ποιέω-ῶ | |
| εσέγκε | έβαλε | ||
| καρδόπο | καρδούλα | ||
| κεμεντζ̌έ | λύρα | kemençe/kemānçe | |
| κλαίγ’νε | κλαίνε | ||
| κλάψον | (προστ.) κλάψε | ||
| μερών’ | μερώνει, ξημερώνει | ||
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| οξ̌ωκά | έξω | ||
| οσπίτι | σπίτι | hospitium<hospes | |
| οσπιτόπο | σπιτάκι | hospitium<hospes + -όπον | |
| ους | ως, μέχρι | ||
| πελιάν | βάσανο, σκοτούρα | bela | |
| πουλόπα | πουλάκια | ||
| ’ς | (ας) από | ||
| σεβτι͜άν | έρωτα, αγάπη | sevda/sevdā | |
| σεβτι͜άς | αγάπης, έρωτα | sevda/sevdā | |
| φέρ’νε | φέρνουν | ||
| φωτάζ’νε | φωτίζουν, λάμπουν |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 