Στιχουργοί: Γιώργος Αμαραντίδης
Συνθέτες: Δημήτρης Κοτσογλανίδης
Είδ’ ατέναν σην οτάν ελάιζεν το δουρβάν’ Εψαλάφεσ’ ατεν ταν κι εδώκε με φίλεμαν Είδ’ ατέναν ση στράταν, ελάλ’νεν την αραπάν Είδ’ ατεν σ’ αλών’ απάν’ ελάλ’νεν με το τουκάν’ Είδ’ ατεν με το ζυγόν, πώς επέγ’νεν σο νερόν Είδ’ ατεν πώς έπλεκεν ορταρόπα για τ’ εμέν Τ’ ομματόπα σ’ τ’ έμορφα εγώ ποδεδίζ’ ατα Τα μάγ’λα σ’ τα κόκκινα δάκω, τσιρμουλίζ’ ατα Έλα, να λελεύω σε εγώ, ψ̌η μ’, θα παίρω σε και νύφε σην εκκλησίαν μετ’ εμέν θα παίρω σε
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αλών’ | αλώνι | ||
| απάν’ | πάνω | ||
| αραπάν | άμαξα | araba | |
| ατα | αυτά | ||
| ατεν | αυτήν | ||
| ατέναν | αυτήν | ||
| δάκω | δαγκώνω | ||
| δουρβάν’ | ξύλινο αγγείο μέσα στο οποίο φτιάχνεται το βούτυρο από γάλα ή γιαούρτι | ||
| εδώκε | έδωσε | ||
| ελάιζεν | κουνούσε πέρα-δώθε | ||
| ελάλ’νεν | έβγαζε λαλιά, καλούσε, αποκαλούσε, προσκαλούσε, οδηγούσε | ||
| έμορφα | όμορφα | ||
| επέγ’νεν | πήγαινε, προχωρούσε, έφευγε | ||
| εψαλάφεσ’ | ζήτησα, αιτήθηκα | ||
| ζυγόν | ζυγός ξύλινος (εξάρτημα για το ζέψιμο των ζώων ή για κουβάλημα νερού με κουβάδες προσαρτημένους σε κάθε άκρη) / μέτρο έκτασης στην πορεία του ήλιου ισοδύναμο με μια ώρα | ||
| λελεύω | χαίρομαι | ||
| μάγ’λα | μάγουλα | magulum | |
| μετ’ | μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος) | ||
| νύφε | νύφη | ||
| ομματόπα | ματάκια | ||
| ορταρόπα | (υποκορ.) μάλλινες κάλτσες | ἀορτήρ | |
| οτάν | δωμάτιο | oda | |
| παίρω | παίρνω | ||
| ποδεδίζ’ | (ενεργ. και μέση) χαίρομαι/εσαι, απολαμβάνω/ει, προσκυνώ/άει | από+δέδιν (<δείδω=φοβάμαι, ανησυχώ) | |
| τουκάν’ | αλωνιστική τυκάνη αποτελούμενη από δύο παράλληλα χοντρά σανίδια ενωμένα στην κάτω επιφάνεια των οποίων έχουν σφηνωμένους αιχμηρούς πυριτόλιθους για να συνθλίβονται και αχυροποιούνται τα στάχυα και να εκοκκίζονται | τυκάνη | |
| τσιρμουλίζ’ | τσιμπώ/άει | uçurmak | |
| φίλεμαν | φιλί | ||
| ψ̌η | ψυχή |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αλών’ | αλώνι | ||
| απάν’ | πάνω | ||
| αραπάν | άμαξα | araba | |
| ατα | αυτά | ||
| ατεν | αυτήν | ||
| ατέναν | αυτήν | ||
| δάκω | δαγκώνω | ||
| δουρβάν’ | ξύλινο αγγείο μέσα στο οποίο φτιάχνεται το βούτυρο από γάλα ή γιαούρτι | ||
| εδώκε | έδωσε | ||
| ελάιζεν | κουνούσε πέρα-δώθε | ||
| ελάλ’νεν | έβγαζε λαλιά, καλούσε, αποκαλούσε, προσκαλούσε, οδηγούσε | ||
| έμορφα | όμορφα | ||
| επέγ’νεν | πήγαινε, προχωρούσε, έφευγε | ||
| εψαλάφεσ’ | ζήτησα, αιτήθηκα | ||
| ζυγόν | ζυγός ξύλινος (εξάρτημα για το ζέψιμο των ζώων ή για κουβάλημα νερού με κουβάδες προσαρτημένους σε κάθε άκρη) / μέτρο έκτασης στην πορεία του ήλιου ισοδύναμο με μια ώρα | ||
| λελεύω | χαίρομαι | ||
| μάγ’λα | μάγουλα | magulum | |
| μετ’ | μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος) | ||
| νύφε | νύφη | ||
| ομματόπα | ματάκια | ||
| ορταρόπα | (υποκορ.) μάλλινες κάλτσες | ἀορτήρ | |
| οτάν | δωμάτιο | oda | |
| παίρω | παίρνω | ||
| ποδεδίζ’ | (ενεργ. και μέση) χαίρομαι/εσαι, απολαμβάνω/ει, προσκυνώ/άει | από+δέδιν (<δείδω=φοβάμαι, ανησυχώ) | |
| τουκάν’ | αλωνιστική τυκάνη αποτελούμενη από δύο παράλληλα χοντρά σανίδια ενωμένα στην κάτω επιφάνεια των οποίων έχουν σφηνωμένους αιχμηρούς πυριτόλιθους για να συνθλίβονται και αχυροποιούνται τα στάχυα και να εκοκκίζονται | τυκάνη | |
| τσιρμουλίζ’ | τσιμπώ/άει | uçurmak | |
| φίλεμαν | φιλί | ||
| ψ̌η | ψυχή |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 