Στιχουργοί: Γιώργος Νικολαΐδης
Συνθέτες: Παναγιώτης Ασλανίδης
Έφυγαμ’ ας σην Ελλάδαν να πάμε σην Γερμανίαν Έφυγαμ’ ας σην Ελλάδαν να πάμε σην ξενιτείαν Ο πάππον και η καλομάνα Θα τερούνε τα παιδία Έι! Ξενιτεία, ξενιτεία, σον τόπο σ’ έρθα γερός Εσακάτεψες τ’ απάν’ ι-μ’ κι ένουμ’νε εγώ ημ’σός Σην ζωήν τ’ ημ’σά τα χρόνι͜α και σα ξένα έζησα Και τη οσπιτί’ μ’ την πόρταν είκοσ’ χρόνι͜α ’κ’ ένοιξα Έι! Ξενιτεία, ξενιτεία, σον τόπο σ’ έρθα γερός Εσακάτεψες τ’ απάν’ ι-μ’ κι ένουμ’νε εγώ ημ’σός Το ψωμίν τη ξενιτείας για τ’ εμέν πικρόν χορτάρ’ Ταχυδρόμε, ας σην πατρίδαν φέρον με έναν χαπάρ’ Έι! Ξενιτεία, ξενιτεία, σον τόπο σ’ έρθα γερός Εσακάτεψες τ’ απάν’ ι-μ’ κι ένουμ’νε εγώ ημ’σός
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| απάν’ | πάνω | ||
| ας σην | απ’ την | ασό σην (από την) | |
| ένοιξα | άνοιξα | ||
| ένουμ’νε | έγινα | ||
| έρθα | ήρθα | ||
| έφυγαμ’ | φύγαμε | ||
| ημ’σά | μισά | ||
| ημ’σός | μισός | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| καλομάνα | γιαγιά | ||
| οσπιτί’ | σπιτιού | hospitium<hospes | |
| παιδία | παιδιά | ||
| πάππον | παππούς | ||
| τερούνε | κοιτούν | ||
| φέρον | (προστ.) φέρε | ||
| χαπάρ’ | χαμπάρι, είδηση, μαντάτο | haber/ḫaber | |
| χορτάρ’ | χορτάρι |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| απάν’ | πάνω | ||
| ας σην | απ’ την | ασό σην (από την) | |
| ένοιξα | άνοιξα | ||
| ένουμ’νε | έγινα | ||
| έρθα | ήρθα | ||
| έφυγαμ’ | φύγαμε | ||
| ημ’σά | μισά | ||
| ημ’σός | μισός | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| καλομάνα | γιαγιά | ||
| οσπιτί’ | σπιτιού | hospitium<hospes | |
| παιδία | παιδιά | ||
| πάππον | παππούς | ||
| τερούνε | κοιτούν | ||
| φέρον | (προστ.) φέρε | ||
| χαπάρ’ | χαμπάρι, είδηση, μαντάτο | haber/ḫaber | |
| χορτάρ’ | χορτάρι |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 