Στιχουργοί: Παναγιώτης Κοσμίδης
Συνθέτες: Παναγιώτης Κοσμίδης
Είχα είναν μάναν άμον μάλαμαν και -ν- απάν’ σον κόσμον χωρίς αντάλλαγμαν Και -ν- ατώρα πού έν’; Εχάθεν και πάει Ας σ’ αφκά τον κόσμον, άτσ̌απα ντ’ ευτάει; Σο νου μ’ έρ’ται πάντα αραεύ’ ατεν Εθαρρώ θα έρ’ται θα ελέπ’ ατεν Απ’ εκεί σον κόσμον κανείς ’κ’ έρχεται Τ’ εμόν η μανίτσα πώς να κλώσ̌κεται; Τ’ όνομαν τη μάνας άμον κιμιάν Τον τόπον τη μάνας τιδέν ’κι πιάν’ Ατέ φέρ’ σον κόσμον καθαέναν ψ̌ην Ατέ τυρα̤ννίεται σ’ όλιον την ζωήν
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| απάν’ | πάνω | ||
| αραεύ’ | ψάχνω/ει, αναζητώ/άει, γυρεύω/ει | aramak | |
| ας σ’ | (ας σου) από του, από τότε που/αφότου, (ας σο) από το/τα | ||
| ατέ | αυτή | ||
| ατεν | αυτήν | ||
| άτσ̌απα | άραγε, αναρωτιέμαι | acaba/ʿacebā | |
| ατώρα | τώρα | ||
| αφκά | κάτω | ||
| εθαρρώ | θαρρώ, νομίζω, υποθέτω | ||
| είναν | έναν, μία | ||
| ελέπ’ | βλέπει/βλέπω | ||
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| έν’ | είναι | ||
| έρ’ται | έρχεται | ||
| ευτάει | κάνει, φτιάχνει | εὐθειάζω | |
| εχάθεν | χάθηκε | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| καθαέναν | καθένα | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κιμιάν | φυτό μυθικό (το οποίο πιστεύεται ότι μεταβάλει μαγικά το γάλα σε βούτυρο ή ότι θεραπεύει όλες τις αρρώστιες), μτφ. κάτι το εξαιρετικά πολύτιμο ή αγαπητό & γι’ αυτό καλά φυλασσόμενο | kimya/kīmyāʾ<χύμα < χέω | |
| κλώσ̌κεται | γυρίζει, επιστρέφει | ||
| μάλαμαν | ο χρυσός | ||
| όλιον | όλο, ολόκληρο | ||
| πιάν’ | πιάνει | ||
| τιδέν | τίποτα | ||
| τυρα̤ννίεται | τυραννιέται, ταλαιπωριέται | ||
| φέρ’ | φέρνω/ει | ||
| ψ̌ην | ψυχή |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| απάν’ | πάνω | ||
| αραεύ’ | ψάχνω/ει, αναζητώ/άει, γυρεύω/ει | aramak | |
| ας σ’ | (ας σου) από του, από τότε που/αφότου, (ας σο) από το/τα | ||
| ατέ | αυτή | ||
| ατεν | αυτήν | ||
| άτσ̌απα | άραγε, αναρωτιέμαι | acaba/ʿacebā | |
| ατώρα | τώρα | ||
| αφκά | κάτω | ||
| εθαρρώ | θαρρώ, νομίζω, υποθέτω | ||
| είναν | έναν, μία | ||
| ελέπ’ | βλέπει/βλέπω | ||
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| έν’ | είναι | ||
| έρ’ται | έρχεται | ||
| ευτάει | κάνει, φτιάχνει | εὐθειάζω | |
| εχάθεν | χάθηκε | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| καθαέναν | καθένα | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κιμιάν | φυτό μυθικό (το οποίο πιστεύεται ότι μεταβάλει μαγικά το γάλα σε βούτυρο ή ότι θεραπεύει όλες τις αρρώστιες), μτφ. κάτι το εξαιρετικά πολύτιμο ή αγαπητό & γι’ αυτό καλά φυλασσόμενο | kimya/kīmyāʾ<χύμα < χέω | |
| κλώσ̌κεται | γυρίζει, επιστρέφει | ||
| μάλαμαν | ο χρυσός | ||
| όλιον | όλο, ολόκληρο | ||
| πιάν’ | πιάνει | ||
| τιδέν | τίποτα | ||
| τυρα̤ννίεται | τυραννιέται, ταλαιπωριέται | ||
| φέρ’ | φέρνω/ει | ||
| ψ̌ην | ψυχή |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 