Φτωχός έμ’νε

[Εχ!] Η ψ̌η μ’ επέρεν άψιμον,
η κάρδια μ’ γαιματώθεν
[Ωχ!] Ν’ αηλί εμέν τον άχαρον,
η γούλα μ’ εγομώθεν

[Εχ!] Φτωχός έμ’νε κι εφέκες με,
τον πλούσιον επέρες
[Ωχ!] Πικρόν φαρμάκ’ εδέκες με
να πίνω ας σα χ̌έρι͜α σ’

[Εχ!] Ατώρα πέει με πώς θα ζω
με την αροθυμία σ’;
[Ωχ!-ν-] Έχασα σε και ’κ’ επορώ
θα τρώει με η χωρισία σ’

[Εχ!] Τα δάκρυ͜α μ’ έντανε ποτάμ’,
εσέν έρ’ταν φουρκίζ’νε
[Εχ!-ν-] Εποίκες πόνον την χαρά μ’
κι άμον μωρόν κλαινί͜εις με