Χ̌ίλι͜α νύχτας

Ασ’ τ’ έχασα σε, πουλόπο μ’,
την καρδία μ’ έχασα
Χ̌ίλι͜α νύχτας για τ’ εσέναν
σο κρεβάτι μ’ έκλαψα

Κλώστ’ οπίσ’, κλώστ’ οπίσ’
και την ψ̌η μ’ μη τυρα̤ννίεις
Κλώστ’ οπίσ’, κλώστ’ οπίσ’

Ασ’ τ’ έχασα σε, πουλόπο μ’,
τιδέν άλλον ’κι απομέν’
Νέ ο ήλον, νέ ο φέγγον
’κι φωτάζ’νε για τ’ εμέν

Κλώστ’ οπίσ’, κλώστ’ οπίσ’
και την ψ̌η μ’ μη τυρα̤ννίεις
Κλώστ’ οπίσ’, κλώστ’ οπίσ’

Ασ’ τ’ έχασα σε, πουλόπο μ’,
έχασα και την χαρά μ’
Άλλος χ̌αίρεται τα κάλλι͜α σ’
κι εγώ σύρω τη σεβντάν

Κλώστ’ οπίσ’, κλώστ’ οπίσ’
και την ψ̌η μ’ μη τυρα̤ννίεις
Κλώστ’ οπίσ’, κλώστ’ οπίσ’