Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Τ’ άστρα όλια ομοι͜άζ’νε σε, ο φέγγον πα ομοι͜άει σε Εσέν που έχ̌’ τη σ̌κύλ’ ο γιον ας κάθεται και ωρι͜άει σε Φά’ εμέν, ρίζα μ’, φά’ με, για τ’ εσέν σκοτούμαι χάμαι Για τ’ εσέν το σ̌κύλ’ κούταβον ντό παλαλά -ν- ευτάμε! Για έπαρ’ άν’ τον πρόσωπο σ’ και ας φωτάζ’ ο ήλιον και ας εμπαίνει σην καρδι͜ά μ’ και καίει με -ν- άμον ξύλον Εζώστα εγώ τον θάνατον κι εφόρεσα το χώμαν Εγ̆έμ’νε του θανάτ’ παιδίν και ’κ’ ινιανεύ’ς ακόμαν Φά’ εμέν, ρίζα μ’, φά’ με, για τ’ εσέν σκοτούμαι χάμαι Για τ’ εσέν το σ̌κύλ’ κούταβον ντό παλαλά -ν- ευτάμε! Ορκίστα και ’κ’ επίστεψες πως ότι αγαπώ σε Αρ’ άφ’ς-ι με -ν- ας τρώει με η ηγ̆ήν, εγώ αποχαιρετώ σε Φά’ εμέν, ρίζα μ’, φά’ με, για τ’ εσέν σκοτούμαι χάμαι Για τ’ εσέν το σ̌κύλ’ κούταβον ντό παλαλά -ν- ευτάμε!
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| άν’ | άνω, πάνω, άνωθεν | ||
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| άφ’ς | (προστ.) άφησε | ||
| εγ̆έμ’νε | έγινα, κατήντησα | ||
| εζώστα | ζώστηκα | ||
| έπαρ’ | (προστ.) πάρε | ||
| ευτάμε | κάνουμε, φτιάχνουμε | εὐθειάζω | |
| έχ̌’ | έχει | ||
| θανάτ’ | θανάτου | ||
| θάνατον | θάνατος | ||
| ινιανεύ’ς | πιστεύεις, εμπιστεύεσαι | inanmak | |
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| όλια | όλα | ||
| ομοι͜άει | μοιάζει | ||
| ομοι͜άζ’νε | ομοιάζουν, μοιάζουν | ||
| πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
| παλαλά | τρελά, τρέλες | ||
| σκοτούμαι | σκοτώνομαι | ||
| σ̌κύλ’ | (γεν.) σκύλου | ||
| φά’ | (προστ.) φάε | ||
| φέγγον | φεγγάρι | ||
| φωτάζ’ | φωτίζει, λάμπει | ||
| χάμαι | χάνομαι, μτφ. πεθαίνω | ||
| ωρι͜άει | προσέχει, φυλάει, επιβλέπει |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| άν’ | άνω, πάνω, άνωθεν | ||
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| άφ’ς | (προστ.) άφησε | ||
| εγ̆έμ’νε | έγινα, κατήντησα | ||
| εζώστα | ζώστηκα | ||
| έπαρ’ | (προστ.) πάρε | ||
| ευτάμε | κάνουμε, φτιάχνουμε | εὐθειάζω | |
| έχ̌’ | έχει | ||
| θανάτ’ | θανάτου | ||
| θάνατον | θάνατος | ||
| ινιανεύ’ς | πιστεύεις, εμπιστεύεσαι | inanmak | |
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| όλια | όλα | ||
| ομοι͜άει | μοιάζει | ||
| ομοι͜άζ’νε | ομοιάζουν, μοιάζουν | ||
| πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
| παλαλά | τρελά, τρέλες | ||
| σκοτούμαι | σκοτώνομαι | ||
| σ̌κύλ’ | (γεν.) σκύλου | ||
| φά’ | (προστ.) φάε | ||
| φέγγον | φεγγάρι | ||
| φωτάζ’ | φωτίζει, λάμπει | ||
| χάμαι | χάνομαι, μτφ. πεθαίνω | ||
| ωρι͜άει | προσέχει, φυλάει, επιβλέπει |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 