Στιχουργοί: Νάκος Ευσταθιάδης
Συνθέτες: Θόδωρος Παυλίδης
Αραπάδας γοσ̌εμένα με ποχτσ̌άδας φορτωμένα Ψ̌ήα παραπονεμένα και τα γούλας κρεμαμένα Έρημα οσπίτι͜α αφήν’νε και πικρά φαρμάκια πίν’νε Σα παπόρι͜α ατείν’ εμπαίν’νε και με μαύρα δάκρυ͜α κλαίνε Μανάδες τα παιδία αραεύ’νε σα γιαζία Βρούλας τον Πόντον σαρεύ’νε και τα υπάρχοντα τουν καίγ’νε Φεύ’νε και οπίσ’ τερούνε εικονίσματα κρατούνε Η καρδία τουν ματούται και η γούλα τουν γομούται Όσα χρόνι͜α κι αν δι͜αβαίν’νε τα γεράδας θ’ απομέν’νε Πάππον σο εγγόν’ θα λέει για τον Πόντον και θα κλαίει Είχαμε έναν πατρίδαν του πολιτισμού κοιτίδαν Έχτιζαμε εκεί αιώνες του Πόντου τους Παρθενώνες
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| απομέν’νε | απομένουν | ||
| αραεύ’νε | ψάχνουν, αναζητούν, γυρεύουν | aramak | |
| αραπάδας | άμαξες | araba | |
| ατείν’ | αυτοί | ||
| αφήν’νε | αφήνουν | ||
| βρούλας | (τη) φλόγας, (τα) φλόγες | brûler | |
| γεράδας | πληγές, τραύματα | yara | |
| γιαζία | πεδιάδες, εξοχή, ύπαιθρος | yazı | |
| γομούται | γεμίζει, βουρκώνει, κομπιάζει | ||
| γοσ̌εμένα | ζεμένα | koşmak | |
| γούλα | λαιμός | gula | |
| γούλας | (ον. πληθ.) λαιμοί, (γεν. εν.) λαιμού | gula | |
| δι͜αβαίν’νε | (για τόπο) περνούν, διασχίζουν, (για χρόνο) περνούν (γενικότερα) περνούν, παύουν, τελειώνουν | διαβαίνω | |
| εμπαίν’νε | μπαίνουν | ||
| καίγ’νε | καίνε | ||
| κρεμαμένα | κρεμασμένα | ||
| ματούται | ματώνει | ||
| οπίσ’ | πίσω | ||
| όσα | όσες φορές | ||
| οσπίτι͜α | σπίτια | hospitium<hospes | |
| παιδία | παιδιά | ||
| παπόρι͜α | βαπόρια, καράβια | vapore | |
| πάππον | παππούς | ||
| πίν’νε | πίνουν | ||
| ποχτσ̌άδας | δεμάτια από μεγάλο ύφασμα που διπλώνεται στις τέσσερις γωνίες | bohça | |
| σαρεύ’νε | τυλίγουν, περικυκλώνουν, εναγκαλίζονται, μτφ. αρέσουν σε | sarmak | |
| τερούνε | κοιτούν | ||
| τουν | τους | ||
| φεύ’νε | φεύγουν | ||
| ψ̌ήα | ψυχές, η περιοχή του στέρνου, τα εσώψυχα |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| απομέν’νε | απομένουν | ||
| αραεύ’νε | ψάχνουν, αναζητούν, γυρεύουν | aramak | |
| αραπάδας | άμαξες | araba | |
| ατείν’ | αυτοί | ||
| αφήν’νε | αφήνουν | ||
| βρούλας | (τη) φλόγας, (τα) φλόγες | brûler | |
| γεράδας | πληγές, τραύματα | yara | |
| γιαζία | πεδιάδες, εξοχή, ύπαιθρος | yazı | |
| γομούται | γεμίζει, βουρκώνει, κομπιάζει | ||
| γοσ̌εμένα | ζεμένα | koşmak | |
| γούλα | λαιμός | gula | |
| γούλας | (ον. πληθ.) λαιμοί, (γεν. εν.) λαιμού | gula | |
| δι͜αβαίν’νε | (για τόπο) περνούν, διασχίζουν, (για χρόνο) περνούν (γενικότερα) περνούν, παύουν, τελειώνουν | διαβαίνω | |
| εμπαίν’νε | μπαίνουν | ||
| καίγ’νε | καίνε | ||
| κρεμαμένα | κρεμασμένα | ||
| ματούται | ματώνει | ||
| οπίσ’ | πίσω | ||
| όσα | όσες φορές | ||
| οσπίτι͜α | σπίτια | hospitium<hospes | |
| παιδία | παιδιά | ||
| παπόρι͜α | βαπόρια, καράβια | vapore | |
| πάππον | παππούς | ||
| πίν’νε | πίνουν | ||
| ποχτσ̌άδας | δεμάτια από μεγάλο ύφασμα που διπλώνεται στις τέσσερις γωνίες | bohça | |
| σαρεύ’νε | τυλίγουν, περικυκλώνουν, εναγκαλίζονται, μτφ. αρέσουν σε | sarmak | |
| τερούνε | κοιτούν | ||
| τουν | τους | ||
| φεύ’νε | φεύγουν | ||
| ψ̌ήα | ψυχές, η περιοχή του στέρνου, τα εσώψυχα |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 