Έρθαμε σον Καναδάν

Έρθαμε σον Καναδάν
[και] μετ’ οράματα τρανά
Παράδες να σερεύομε
και να γαζανεύομε
Ντόλαρς¹ να σερεύομε
και να γαζανεύομε

Εχ! Έρθαμε σο Μόντρεαλ
[και] σο τρανόν την πολιτείαν
Έρθαμε, ξαν, σο Τορόντο
σο τρανόν την πολιτείαν
κι ερρούξαμε σα στράτας
κι αραεύομε δουλείαν

[Εχ!] ’Μπαίνομε σ’ ένα φουρνίν
κι ερωτούμ’ δειλά-δειλά
«Μήπως έχ̌ετεν δουλείαν
για τ’ εμέν και την κυρά;
Μήπως έχ̌ετεν δουλείαν
για τ’ εμέν τον φουκαράν;»

[Εχ!] «Just a second» απαντά
[και -ν-] ο υπάλληλον μπροστά
Τον μπόσην² ερωτά
έναν ξα ειρωνικά
«Μήπως έχομε δουλείαν
(για) τη χώρας τα παιδία»
κι εκείνος απαντά
κατευθείαν γαλλικά
«Est-ce que vous parlez françaiş?» 
’Κι αγναεύομε ντο λέει!
«Est-ce que vous parlez anglaiş?» 
-Ανάθεμά σε, παλαλέ!